تقسیم بندی ویزای لاتاری بین کشور ها به همراه سهمیه ایران و دیگر کشور ها در لاتاری را در این مقاله از سایت لاتاری ایرانیان قرار می دهیم، تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.
تقسیم بندی ویزای لاتاری بین کشور ها چیست؟
برنامه ویزای گوناگونی (DV)، که معمولا به عنوان لاتاری گرین کارت شناخته می شود، برنامه‌ای است که توسط دولت ایالات متحده اجرا می شود.
و سالانه حداکثر 55000 ویزای مهاجرتی را برای افرادی از کشورهایی که نرخ مهاجرت پایینی به ایالات متحده دارند، در دسترس قرار می دهد.
هدف از این برنامه افزایش تنوع در جمعیت مهاجر ایالات متحده است.
تقسیم بندی ویزای لاتاری بین کشور ها
- تعداد ویزاهای موجود برای هر کشور بر اساس فرمولی تعیین می‌شود که تعداد مهاجران از آن کشور به ایالات متحده در پنج سال گذشته را در نظر می گیرد.
- هیچ کشوری نمی تواند بیش از 7 درصد از کل ویزاهای DV موجود در یک سال را دریافت کند.
- کشورهایی که بیش از 50000 نفر از اتباع آنها در پنج سال گذشته به ایالات متحده مهاجرت کرده‌اند، واجد شرایط شرکت در برنامه DV نیستند.
- لیست کشورهای واجد شرایط شرکت در برنامه DV هر سال توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده منتشر می شود.
نحوه تقسیم بندی ویزای لاتاری
- تخصیص شماره ویزا بر اساس مقررات قانون مهاجرت و ملیت (INA) تعیین می شود که تعداد ویزاهای مهاجرتی لاتاری موجود در هر سال را تعیین می کند.
- تعداد کل ویزاهای تنوع بر اساس دسته ویزا و منطقه جهان تخصیص می یابد.
- با صدور ویزاهای موجود، تخصیص ها به صورت ماهانه بازنگری می شوند.
نکات مهم تقسیم بندی ویزای لاتاری
- برنامه DV یک برنامه قرعه کشی است، به این معنی که انتخاب بر اساس شانس است.
- متقاضیان باید شرایط خاصی را داشته باشند تا واجد شرایط شرکت در برنامه DV باشند.
- برندگان برنامه DV باید مراحل خاصی را برای دریافت ویزای مهاجرتی خود طی کنند.
- هرساله بین 4 تا 5 اکتبر تا پایان 7 نوامبر امکان ثبت نام در لاتاری وجود دارد.
سهمیه ایران و دیگر کشورها در لاتاری
- وزارت امور خارجه آمریکا سالانه 55000 ویزای مهاجرتی لاتاری برای کشورهای واجد شرایط در نظر می‌گیرد.
- از این سهم، حداکثر هفت درصد به هر کشور تعلق می‌گیرد.
- بر اساس آمار، سالانه بین 4000 تا 5500 نفر از ایرانیان در لاتاری برنده می‌شوند.
- با توجه به سهمیه 7 درصدی ایران از 55000 ویزای آمریکا، تعداد ایرانیانی که ویزا دریافت می‌کنند، هر ساله حدود 3800 نفر است.
- به طور کلی، هر کشور حداکثر 7 درصد از سهمیه ویزاها را دریافت می کند.
- تعداد ویزاهای موجود برای هر کشور بر اساس فرمولی تعیین می‌شود که تعداد مهاجران از آن کشور به ایالات متحده در پنج سال گذشته را در نظر می‌گیرد.
- کشورهایی که بیش از 50000 نفر از اتباع آنها در پنج سال گذشته به ایالات متحده مهاجرت کرده‌اند، واجد شرایط شرکت در برنامه DV نیستند.
- لیست کشورهای واجد شرایط شرکت در برنامه DV هر سال توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده منتشر می شود.
تقسیم بندی ویزای لاتاری بین کشورها چگونه انجام می شود؟
- فرمول مبتنی بر نرخ مهاجرت:
- تعداد ویزاهای موجود برای هر کشور بر اساس فرمولی تعیین می‌شود که تعداد مهاجران از آن کشور به ایالات متحده در پنج سال گذشته را در نظر می‌گیرد.
- هدف این فرمول، اطمینان از توزیع عادلانه ویزاها بین کشورهایی است که نرخ مهاجرت پایینی دارند.
- محدودیت 7 درصدی:
- هیچ کشوری نمی‌تواند بیش از 7 درصد از کل ویزاهای DV موجود در یک سال را دریافت کند.
- این محدودیت برای جلوگیری از تسلط یک کشور بر برنامه و حفظ تنوع در بین برندگان اعمال می‌شود.
محدودیت 7 درصدی برای ویزاهای گوناگونی (DV) یا لاتاری گرین کارت، برای اطمینان از توزیع عادلانه ویزاها بین کشورهای مختلف و حفظ تنوع در جمعیت مهاجر ایالات متحده اعمال می شود.
دلایل اصلی این محدودیت عبارتند از:
- جلوگیری از تسلط یک کشور:
- بدون این محدودیت، ممکن است تعداد زیادی از ویزاها به چند کشور با نرخ مهاجرت بالا تعلق گیرد، که هدف اصلی برنامه، یعنی افزایش تنوع، را نقض می کند.
- توزیع عادلانه فرصت‌ها:
- این محدودیت به کشورهای کوچکتر با نرخ مهاجرت پایین تر فرصت می دهد تا در این برنامه شرکت کنند و شانس دریافت ویزا را داشته باشند.
- حفظ تنوع جمعیتی:
- هدف اصلی برنامه DV، افزایش تنوع در جمعیت مهاجر ایالات متحده است.
- محدودیت 7 درصدی به حفظ تعادل در بین ملیت‌های مختلف کمک می کند.
به عبارت دیگر، این محدودیت تضمین می کند که برنامه لاتاری گرین کارت به طور عادلانه و متنوع اجرا شود و فرصت مهاجرت به ایالات متحده را به افراد از کشورهای مختلف با نرخ مهاجرت پایین ارائه دهد.
- عدم صلاحیت کشورهای با نرخ مهاجرت بالا:
- کشورهایی که بیش از 50000 نفر از اتباع آنها در پنج سال گذشته به ایالات متحده مهاجرت کرده‌اند، واجد شرایط شرکت در برنامه DV نیستند.
- این شرط برای تمرکز برنامه بر کشورهایی است که مهاجرت کمتری به ایالات متحده دارند.
- انتشار لیست سالانه:
- لیست کشورهای واجد شرایط شرکت در برنامه DV هر سال توسط وزارت امور خارجه ایالات متحده منتشر می شود.
- این لیست بر اساس آخرین داده های مهاجرت به‌روزرسانی می شود.
- تخصیص بر اساس قانون مهاجرت و ملیت (INA):
- تخصیص شماره ویزا بر اساس مقررات قانون مهاجرت و ملیت (INA) تعیین می شود که تعداد ویزاهای مهاجرتی لاتاری موجود در هر سال را تعیین می کند.
- تعداد کل ویزاهای تنوع بر اساس دسته ویزا و منطقه جهان تخصیص می یابد.
- با صدور ویزاهای موجود، تخصیص ها به صورت ماهانه بازنگری می شوند.
قانون مهاجرت و ملیت (INA) چیست؟
قانون مهاجرت و ملیت (INA) سنگ بنای قانون مهاجرت ایالات متحده است.
این قانون در سال 1952 تصویب شد و از آن زمان تاکنون چندین بار اصلاح شده است.
INA مجموعه‌ای جامع از قوانین را ارائه می‌کند که بر تمام جنبه های مهاجرت به ایالات متحده، از جمله موارد زیر، حاکم است:
- انواع ویزا:
- INA انواع مختلف ویزا، هم مهاجرتی و هم غیرمهاجرتی، را مشخص می کند. ویزاهای مهاجرتی به افراد اجازه می دهد به طور دائم در ایالات متحده زندگی کنند، در حالی که ویزاهای غیرمهاجرتی برای اقامت موقت هستند.
- مقررات واجد شرایط بودن:
- INA شرایط واجد شرایط بودن برای انواع مختلف ویزا را تعیین می‌کند. این شرایط می‌تواند شامل عواملی مانند روابط خانوادگی، پیشنهادات شغلی، تحصیلات و مهارت‌ها باشد.
- محدودیت‌های ویزا:
- INA محدودیت‌هایی را برای تعداد ویزاهایی که می‌توانند در هر سال صادر شوند، تعیین می‌کند. این محدودیت‌ها بر اساس دسته‌بندی ویزا و کشور مبدأ متفاوت است.
- اجرا و اخراج:
- INA قوانین مربوط به اجرای قوانین مهاجرت و اخراج افرادی را که به طور غیرقانونی در ایالات متحده هستند، مشخص می کند.
تخصیص بر اساس INA در برنامه ویزای گوناگونی (DV)
در رابطه با برنامه ویزای گوناگونی (DV)، INA نقش مهمی در تخصیص ویزاها ایفا می‌کند.
به طور خاص:
- تعیین تعداد ویزاهای موجود:
- INA تعداد ویزاهای DV که می توانند در هر سال صادر شوند را تعیین می کند.
- مقررات واجد شرایط بودن:
- INA شرایط واجد شرایط بودن برای شرکت در برنامه DV را تعیین می کند.
- تخصیص ویزا بر اساس منطقه:
- تعداد کل ویزاهای تنوع بر اساس دسته ویزا و منطقه جهان تخصیص می یابد.
- محدودیت‌های کشور:
- INA محدودیت 7 درصدی برای ویزاها را برای هر کشور اعمال می کند.
به طور خلاصه، INA چارچوب قانونی را برای برنامه DV فراهم می کند و اطمینان می دهد که ویزاها به روشی عادلانه و مطابق با اهداف این برنامه توزیع می شوند.
گردآوری: لاتاری ایرانیان
